Als kind wilde ik niets liever dan mijn moeder, die depressieve periodes kende, gelukkig zien. Daardoor leerde ik al vroeg om me goed af te stemmen op anderen. Een mooie kwaliteit, maar het leverde me veel spanningsklachten op, want ik zorgde niet goed genoeg voor mijn eigen behoeftes. 

Je zou denken dat ik, met mijn achtergrond in psychosomatische fysiotherapie, een opleiding haptonomie en ervaring met honderden cliënten, na jaren zelf wel van die klachten af zou zijn. Maar zo eenvoudig is het niet. Het leven is nu eenmaal vaak stressvol en ons lijf reageert daar meteen op. 

Zolang we blijven reageren vanuit onbewuste patronen die we als kind hebben aangeleerd, blijft ons lichaam signalen geven dat er iets niet klopt. Dat we niet in balans zijn.

Ook in mijn werk merkte ik dat ik iets miste. Ik kon mensen wel verder helpen, maar niet altijd blijvend. Dus begon ik me te verdiepen in boeken over het herstellen van chronische klachten en volgde ik een opleiding in zijnscoaching. Daardoor kreeg ik een breder perspectief, én nieuwe behandelmogelijkheden.

Want écht leren luisteren naar ons lijf —naar pijn, vermoeidheid, angst, maar ook naar subtiele gevoelens en behoeftes— dat is waar de sleutel ligt. Dan hoeven we niet meer te reageren vanuit de ingesleten patronen, maar kunnen we gaan kiezen wat echt goed is voor ons. Dat brengt rust, en ons lichaam krijgt de ruimte om te herstellen.

Bij mij heeft het geleid tot een leven zonder migraine en zelfs zonder reumatische klachten. En ook bij cliënten zie ik dat deze aanpak de weg vrij maakt naar herstel en naar een vrijer, lichter leven. 

Wat voor mij het meest betekenisvol is? Dat ik anderen mag begeleiden in dit proces. Misschien ook jou.